Trouw bericht vandaag over het project "digitaal rechercheren" waarbij Gelderse scholieren les krijgen om veilig te leren internetten. Het project valt onder het project "Internetgevaren" waarbij de politie, Stichting Mijn Kind Online en Bureau Halt betrokken zijn. Ondanks het feit dat dit project in mijn ogen een nogal negatieve naam heeft gekregen, krijgt het volop aandacht. Van de pers maar ook van Kroonprins Willem Alexander die de school bezocht.
Een paar pagina's verderop in de krant lees ik over de forse bezuinigingen bij de Nederlandse bibliotheken. Bibliotheken zijn daarom gedwongen hun rol te herzien en Bibliotheek Vlissingen gaat voorop; zij sluit een aantal vestigingen en gaat juist haar lezers opzoeken door middel van collecties en lezingen op maat aan te bieden. Ik heb me jaren geleden al verbaasd over het feit dat bibliotheken niet naar hun lezers toe gaan ("klanten" is een beetje een 'vies' woord in bibliotheekland, maar dekt volgens mij wel meer de lading). Ze blijven hopen dat lezers naar hen toekomen; een vorm van eenrichtingsverkeer waarmee je zeker in dit digitale tijdperk niet meer wegkomt.
Het artikel gaat verder over die rol van de bibliotheek; "informatievoorziener, leesbevorderaar, ontmoetingsplek, digitale gids, de bieb als centraal punt in de stad, of juist als naar buiten tredend instituut" met als eindconclusie; "over de rol van de bibliotheek valt eindeloos te discussiëren".
"Dat doen we dan ook", zegt Francien van Bohemen, woordvoerder van de Vereniging Openbare Bibliotheken. En daarmee slaat ze de spijker op de kop.
Dat is nou precies de reden waarom in het eerste artikel over het project "Internetgevaren" niet de bibliotheek, maar andere organisaties genoemd worden als aanjagers van een dergelijk project. Een gemiste kans. Ik moet denken aan de bijeenkomst "Mediawijsheid en de toekomst", georganiseerd door de VOB op 30 september 2009 in Madurodam. Norma Verheijen hamerde er toen op; bibliotheken, ga nu niet massaal mediacoaches opleiden want tegen de tijd dat die klaar zijn is de strijd om wie de titel "Huis van de Mediawijsheid" krijgt al gewonnen. Heeft ze gelijk gekregen?
Ik zou nogmaals willen zeggen: bibliotheken discussieer niet langer, maar DOE! Treedt naar buiten, benoem (een) geschikte medewerker(s) en ga aan de slag! Neem risico's. Misschien faal je een keer maar dat is niet erg, getuige het volgende filmpje:
Helemaal mee eens, Karen. Ik heb een bibliotheekachtergrond en vind ook dat bibliotheken een meer pro-actieve houding zouden kunnen opstellen en ja, de tijd vraagt er ook naar. Helaas is het ook wel persoonsgebonden; je moet iemand hebben die knopen wil doorhakken en ervoor wil gaan. Ik zou zeggen: dan vang je twee vliegen in een klap: je wordt als bibliotheek een spil in de gemeente, voor onderwijs en cultuur en je doet iets aan je imago als bibliotheek. O nee, drie vliegen: het werk in de bibliotheek wordt interessanter.
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij kunnen de bibliotheekopleidingen daar ook een belangrijke bijdrage aanleveren. Ik heb zelf geen bibliotheekopleiding, maar ben wel nieuwsgierig in hoeverre daar aandacht wordt besteed aan communicatieve vaardigheden. Juist nu is twee-richting communicatie belangrijk voor de bibliotheken.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het wel erg interessant dat je dat zegt en je slaat volgens mij daarmee de hamer op z’n kop.
BeantwoordenVerwijderenIk kan me namelijk herinneren tijdens mijn IDM-opleiding 10 jaar geleden dat de leraar organisatiekunde juist het belang ervan inzag en er zo op hamerde dat de studenten leerden te ‘overtuigen’, lees: jezelf profileren.
Helaas werd hier niet zoveel gehoor aan gegeven, in ieder geval niet in Tilburg. Nu kun je je vraagtekens zetten bij zijn eigen overtuigingskracht, maar ik denk dat de oorzaak meer lag in het feit dat toendertijd gewoon te weinig draagvlak daarvoor was in het management en te veel angst om te veranderen.
Ik weet inderdaad ook niet hoe p.r. en communicatie in de huidige IDM-opleidingen wordt ingebed, maar de visie van de organisatiekundeleraar was juist en dat blijkt ook wel als ik jouw verhaal lees. Het is juist de generatie afgestudeerden van toen en daarvoor die daar nu dus mee te kampen krijgt, met het te weinig naar buiten treden.
Ikzelf ben nu een andere weg ingeslagen, maar het bibliotheekwerk kan zoveel interessanter zijn en leuker worden als er meer pro-actief wordt gewerkt.
Bedankt Christel, voor je interessante bijdrage (daarmee sla je de spijker op z'n kop ;-) Het zou nu extra interessant zijn als iemand reageert die een bibliotheekopleiding volgt of recent heeft afgerond.
BeantwoordenVerwijderen